Bzzz! — The Sound of Electricity Rzeźba dźwiękowa pozwalająca usłyszeć prąd. Konstrukcja rzeźby tworzy promień, zorganizowany wokół centralnie usytuowanego generatora fal dźwiękowych, otoczonego zestawem zamontowanych na ścianie głośników. Generator podłączony jest do głośników wiązką rozgałęziających się kabli, przez które płynie prąd. Generator wygląda dość surowo, zbudowany jest z kilku podstawowych elektronicznych elementów, które — modulując prąd — tworzą delikatne dźwiękowe wibracje. W przestrzeni wytwarzanych jest jednocześnie sześć dźwięków, zapraszając widza do przemieszczania się od jednego dźwięku do drugiego i doświadczania ich wzajemnych oddziaływań. Odkrywając przestarzały generator fal dźwiękowych w/dla cyfrowego świata na nowo, Bzzz! brzmi jak hołd złożony nieprzetworzonemu, niezsamplowanemu dźwiękowi analogowemu i swoisty komentarz do historii technologii.
Cécile Babiole (ur. 1956 w Paryżu) — francuska artystka audiowizualna. Autorka instalacji, realizacji wideo i performance. Współzałożycielka industrialnej grupy muzycznej NOX (1980). Charakterystyczne dla jej prac jest łączenie obrazu z dźwiękiem. Początkowo związana ze sztuką wideo, animacją 3D i filmem, następnie zaczęła tworzyć dynamiczne, poddające się manipulacjom w czasie rzeczywistym instalacje audiowizualne.
Jej instalacje i performance’y (Scribbling Waves, 2004; The Way You Walk, 2002; Circulez Y’A Rien A Voir, 2001; Reality Dub, 1999) łączą w sobie wysoką oraz niską technologię. Jest autorką takich prac wideo, jak: Menagerie (1998), Acte 1: Back to the roots (1989), Killing Drive Power (1990), Rut (1991), Bula Bula (1993), 100 Loops (2000) czy Crumple Zone (2005).
W okresie 2008—10 przebywała na rezydencji artystycznej w La Filature w Mulhouse, gdzie zrealizowała m. in. audiowizualną instalację 0.0116 RPM (marzec, 2008), Mexican Standoff (kwiecień, 2008) oraz Control Room (marzec, 2009). W czerwcu 2009 roku Babiole wykonała instalację Xerocks.
Jej twórczość wyróżniona została m. in. w ramach: Imagina (1992), Images du Futur (1992), Ars Electronica (1992), World Graph Award Locarno (1992), Transmediale Berlin (2003), Stuttgart FilmWinter and Expanded Media Festival (2004), Aide à la creation multimédia Arcadi (2004, 2009), Aide à la maquette DICREAM (2004, 2009), SCAM Pierre Schaeffer (2012).
Jest laureatką pierwszej edycji Międzynarodowego Biennale Sztuki Mediów WRO (wcześniej: Festiwalu Wizualnych Realizacji Okołomuzycznych WRO) w 1989 roku.
Mieszka i pracuje w Paryżu.
